ตำนานแร้งวัดสระเกศ ยังไม่รู้มาอ่านซะ

เรื่องของวัดสระเกศ ในสมัยก่อนเป็นศูนย์รวมของแร้งนับพันอันเนื่องมาจากโรคห่าระบาดเมื่อในช่วง รัชกาลที่ 2 สถิติคนตายตอนนั้น ตายไปสามหมื่นคนภายใน 15 วันเท่านั้น เท่านั้นจริงๆ กรุงเทพตอนนั้นกลายเป็นเมืองแห่งคนตายเพราะคนที่มีชีวิตอยู่เห็นจะน้อยกว่า ศพที่กองระเนระนาดไปทุกตารางนิ้วแม้แต่แม่น้ำลำคลองก็ยังเต็มไปด้วยซากศพ จนใช้อาบใช้กินไม่ได้เลย คนตายกันไม่รู้วันละกี่พัน จะจัดพิธีทำศพก็ไม่ทัน จะเผาก็ไม่ทัน จะฝังก็ไม่ทันอีกไม่มีวิธีการไหนจะจัดการกับศพเหล่านั้นได้ สุดท้ายต้องขุดหลุมแล้วเอาศพมากองรวมกันไว้ที่นี่
วัดสระเกศนอกจากสมัยรัชกาลที่ 2 แล้วโรคห่าก็ระบาดกันทุกรัชกาลเขาก็จะเอามากองรวมกันที่วัดสระเกศฝูงแร้งก็ จะมารวมกันอยู่ที่นี่เยอะขึ้นๆ อิ่มหนำสำราญมากมาย จำนวนคนตายมากจนฝูงแร้งมีกินกันได้ทั้งชีวิตเลยทีเดียว นอกจากศพคนตายด้วยโรคห่าแล้ว ก็ยังมีศพที่ไม่ได้มาจากโรคห่าด้วย อย่างสมัยรัชกาลที่ 5 นี้ทางคุกจะเอาศพนักโทษที่แก่ตายมาทิ้งไว้ที่นี่     ศพนักโทษประหารก็ด้วย ถ้าไม่ขุดหลุมกลบ เขาก็จะแบกศพมาทั้งๆที่ไม่มีหัวและยังมีศพไร้ญาติอีก เอามาทิ้งไว้ที่นี่เหมือนกันแล้วทำไมต้องเป็นวัดสระเกศ?
ต้องบอกก่อนว่าสมัยก่อนเขาห้ามเผาศพกันในเมือง ใครตายก็ต้องเผ่ากันนอกกำแพงเมือง ประตูเมืองที่เค้าอนุญาตให้เอาศพผ่านก็มีประตูเดียว ที่เรียกว่า ประตูผี ทีนี้วัดสระเกศก็อยู่ใกล้กับประตูผีนั่นพอดี ผ่านประตูเมืองมาก็เจอกับวัดสระเกศเป็นวัดแรกก็เลยต้องเอาศพมาทิ้งที่นี่ เพราะสะดวกดีนั่นเอง...
ก็เพราะมันเป็นอย่างนี้..เวลาพูดถึงแร้ง เลยทำให้นึกไปถึงวัดอื่นไม่ได้ นอกจาก..

.....วัดสระเกศ?..